عنوان کامل پایان نامه کارشناسی ارشد : مطالعه حقوقی فرزندخواندگی با تکیه بر قوانین طرفداری از کودکان در ایران
تکه ای از متن پایان نامه :
دوستان و یاوران شما تلقی میگردند. در آیه 37 همین سوره ازدواج با مطلقه یا بیوه فرزندخوانده مباح و مجاز شمرده شده می باشد[1].
با در نظر داشتن آن چیز که گفته گردید، ممکن می باشد تصوّر گردد که فرزندخواندگی در اسلام به طور کلی منسوخ شده می باشد، اما به نظر میرسد با در نظر داشتن علت های زیر برداشت فوق مخدوش می باشد:
اولاً:در حقوق اسلام فرزندخواندگی و داشتن فرزندخوانده ممنوع نشده و نمیتوان دلیل محکمی بر ممنوعیّت آن ارائه نمود.
ثانیا:آیات 4 و 37 سوره احزاب در مقام اظهار واقعیّت می باشد تا آن چیز که خلاف حقیقت در ذهن مردم نسبت به فرزندان واقعی و فرزندخواندگان به وجود آمده بود تفکیک و متمایز گردد و تفاوت دو نوع فرزند روشن گردد؛ لذا شارع در مقام الغاء فرزندخواندگان نبوده می باشد.
ثالثا:اگر با در نظر داشتن آیات 4 و 37 مذکور، تردیدی در اباحه و حرمت فرزندخواندگی به وجود آید، طبق قاعده عقلی و شرعی اصاله الاباحه، داشتن فرزندخوانده امری مباح می باشد.
رابعا:تغییر آثار حقوقی فرزندخواندگی مرسوم در دوره جاهلیّت دلالت بر نسخ کامل آن ندارد.
خامسا:ذکر فرزندخوانده و جواز ازدواج با زنان فرزندخوانده در آیه 37 سوره احزاب که به دنبال آیه 4 آن سوره نازل گردیده می باشد، دلالت بر ابقای نهاد فرزندخواندگی دارد و الاّ در صورت منسوخ بودن فرزندخواندگی، مطرح کردن دوباره آن از طرف شارع زینبده نیست. ضمنا مفهوم قسمت اخیر آیه 23 سوره نساء:«… و حلائل ابنائکم الذین من اصلابکم… » که ازدواج با زن پسر صلبی بر پدر حرام گردیده، مؤید بقای فرزندخواندگی می باشد.
سادسا:پیغمبر صلیاللهعلیهوآله بعد از نزول آیات مربوط به فرزندخواندگی، زید را از خانواده خود طرد نکرد و هیچ گونه اخلالی در روابط عاطفی موجود بین زید و پیغمبر صلیاللهعلیهوآله تا زمانی که زید در قید حیات بود به وجود نیامد که خود دلالت بر وجود و بقای این نهاد حقوقی می باشد.
2-5- فرزند خواندگی دراسلام
در هنگام ظهور اسلام فرزند خواندگی امری متداول و رایج بوده به گونهای که مسلمانان برخی از یتیمان را به فرزندی گرفته و با ایشان همانند فرزندانشان رفتار میکردند. این امر با در نظر داشتن توصیههای مکرر اسلام نسبت به یتیمان و محبت ورزیدن به ایشان و نخوردن اموال آنها امری مطلوب و پسندیده بوده می باشد، با[1] آیه 37 سوره احزاب، «…لایکون علی المؤمنین حرج فی ازواج ادعیائهم اذا قضوا منهن وطرا…» یعنی ازدواج با زنان پسرخواندهها بعد از انحلال زناشوئی ممنوع نیست