عنوان کامل پایان نامه کارشناسی ارشد : مطالعه حقوقی فرزندخواندگی با تکیه بر قوانین طرفداری از کودکان در ایران
خیلی از کشورها و سازمان‌های مردم نهاد اسباب آنرا فراهم آوردند که کنوانسیون کودک نیز ساز و کاری برای این مقصود داشته باشد. طرفداران ظرف چند سال اخیر فعالیت فراوان در داخل و خارج از شورا را بعهده گرفتند، حامیان ساز وکارجدید بر این اعتقادند که با در نظر داشتن نقض مکرر حقوق کودکان و عدم توانایی آنان به احقاق حقوق خود، وجود این مکانیسم حتی از سازو کارهای دیگر نیز واجب‌تر می باشد.
۳-۳- ایام کودکى ازدیدگاه فقه
دوران کودکى که نخستین دوره زندگى بشر مى‌باشد ایامى می باشد که با ضعف و ناتوانى شروع و به مرور زمان قوى و نیرومند مى‌گردد. این دوران به‌طور اعم از انعقاد نطفه در رحم مادر شروع و به طور اخص با تولدش آغاز مى‌گردد، در اینکه پایان دوران کودکى تا چه زمانى می باشد مهم مى‌باشد زیرا دوران کودکى با دوران بلوغ و رشد داراى آثار حقوقى متفاوتى مى‌باشد. این دوره با رسیدن بلوغ پایان مى‌گیرد.
۳-۴- بلوغ در لغت و اصطلاح
کلمه بلوغ (به ضم باء) بروزن دروغ، مصدر ثلاثى مجرد از ریشه بلغ به معنى رسیدن می باشد.
بلوغ در لغت رسیدن به سن رشد را گویند که بشر در آن به مرحله تمییز و تشخیص مى‌رسد[۱].
در کتاب المعجم الوسیط آمده:
“البلوغ نضج الوظائف الجنسیه” یعنى بلوغ نضج وظایف جنسى می باشد و همین معنى در تاج العروس، مصباح المنیر فیومى و نهایه ابن اثیر آمده می باشد.
در اصطلاح فقه بلوغ یکى از شرایط عامه تکلیف می باشد که به یکى از سه شرط تحقق مى‌یابد:
۱- محتلم شدن ۲- روییدن موى زبر در پاره‌اى مواضع بدن ۳- رسیدن به سن بلوغ که در پسران ۱۵ سال و در دختران ۹ سال تمام می باشد. نشانه‌هاى بلوغ طبیعی ملاک‌ها و معیارهاى مختلفى براى تعیین بلوغ ذکر گردیده که اهم آنها عبارتند از: احتلام- انبات- سن (که این سه مورد بین زن و مرد مشترک مى‌باشند) و حیض و حمل (که مختص زنان مى‌باشد).
از میان این علایم و مشخصات بلوغ، احتلام از اهمیت ویژه‌اى برخوردار بوده و در روایات به آن تصریح شده و همه فقها در دلالت آن اتفاق نظر دارند و آن را مهم‌ترین و اصلى‌ترین نشانه طبیعى بلوغ[۱] فیضی، علیرضا ، مبادى فقه و اصول، ۹۷
