5- جلب مشارکت همکاری دستگاهها و نهادهای ذینفع، توسعه و تقویت این نوع همکاریها
6- استفاده بهینه از زمان آموزشی و اوقات فراغت فراگیران
7- کمک به غنی سازی محیط فراگیران و تلاش برای تحقق اصل چند تألیفی و تنوع محتوا
8- توانمندسازی مخاطبان در ابعاد مختلف زندگی به منظور تسهیل در برقراری ارتباطات و برخورد مناسب با مسائل زندگی و ایجاد اعتماد به نفس
9- همگام شدن با تحولات جهانی در آموزش و تربیت
10- افزایش توانایی روانی- اجتماعی
11- ارتقای سطح بهداشت روانی
12- پیشگیری از شکلگیری رفتارهای آسیب رسان
13- ارتقای سازگاری فرد با خود، با دیگران و با محیط زندگی، بدون آسیب رساندن به خود و دیگران و رسیدن به حداکثر شادمانی
14- پیشگیری از آسیبهای اجتماعی مانند سوءمصرف مواد مخدر، خودکشی، بزهکاری و….
15- ارتقای رشد شخصی و اجتماعی
16- محافظت از حقوق انسانها
17- پیشگیری از مشکلات بهداشتی.ولی زاده؛(1381).
8-2- انواع مهارتهای زندگی
همان طورکه از تعاریف استنباط میشود، مهارتهای زندگی متنوع هستند و بسته به شرایط و عناصر اجتماعی و فرهنگی از جامعهای به جامعه دیگر ممکن است، متفاوت باشند. اکنون به توضیح هر یک از مهارتها میپردازیم.
1- توانایی تصمیم گیری: این توانایی به فرد کمک میکند تا به نحو مؤثرتری در مورد مسائل زندگی تصمیم گیری کند. اگر کودکان و نوجوانان و جوانان بتوانند فعالانه در مورد اعمالشان تصمیمگیری نمایند، جوانب مختلف انتخابها را بررسی و پیامد هر انتخاب را ارزیابی کنند، مسلماً در سطوح بالاتر بهداشت روانی قرار خواهند گرفت.
2- توانایی حل مسئله: این توانایی فرد را قادر میسازد تا بطور مؤثری مسائل زندگی را حل نماید. مسائل مهم زندگی چنانچه حل نشده باقی بمانند، استرس روانی ایجاد میکنند که به فشار جسمانی منجر میشود.
3- توانایی تفکر خلاق: این نوع تفکر، توانایی تحلیل اطلاعات و تجارب است وآموزش آن فرد را قادر میسازد تا در برخورد با ارزشها، فشار گروهها در رسانههای گروهی مقاومت کنند و از آسیبهای ناشی از آن در امان بماند.
4- توانایی تفکر نقادانه: این نوع تفکر، توانایی تحلیل اطلاعات و تجارب است وآموزش آن فرد را قادر میسازد تا در برخوردبا ارزشها، فشار گروه و رسانههای گروهی مقاومت کند و از آسیبهای ناشی از آنان در امان بماند.
5- توانایی ارتباط مؤثر: این توانایی به فرد کمک میکند که بتواند کلامی یا غیر کلامی و مناسب با فرهنگ، جامعه و موقعیت خود را بیان نماید، بدین معنی که فرد بتواند نظریهها، عقاید، خواستهها، نیازها و هیجانهای خود را ابراز و به هنگام نیاز بتواند درخواست کمک و راهنمایی کند
6- توانایی روابط بین فردی: این توانایی به ایجاد روابط بین فردی مثبت و مؤثر خود با انسانهای دیگر کمک کند. یکی از این موارد، توانایی ایجاد و ابقای روابط دوستانه است که در سلامت روانی و اجتماعی، روابط گرم خانوادگی به عنوان یک منبع مهم حمایت اجتماعی و قطع روابط ناسالم نقش بسیار مهمی دارد.
7-توانایی خودآگاهی: خودآگاهی توانایی شناخت خود،آگاهی از خصوصیات، نقاط ضعف و قدرت، خواستهها و ترسها است. رشد خودآگاهی به فرد کمک میکند، دریابد تحت استرس قرار دارد یا نه و این معمولاً پیش شرط و شرط ضروری روابط اجتماعی و روابط بین فردی مؤثر و همدلانه است.
8- توانایی همدلی: همدلی یعنی فرد بتواند زندگی دیگران را حتی وقتی با آنها بسیار متفاوت است، بپذیرد و به آنها احترام بگذارد. همدلی، روابط اجتماعی را بهبود میبخشد و به ایجاد رفتارهای حمایت کننده و پذیرنده نسبت به انسانهای دیگر منجر میشود.
9- توانایی مقابله با هیجان: این توانایی فرد را قادر میسازد تا هیجانها را در خود و دیگران تشخیص دهد. نحوهی تأثیر هیجانها بر رفتار را بداند و بتواند واکنش مناسبی به هیجانهای مختلف نشان دهد. اگر با حالات هیجانی، مانند غم، خشم یا اضطراب درست برخورد نشود، این هیجانها تأثیر مستقیم بر سلامت جسمی و روانی خواهند گذاشت.
10- توانایی مقابله با استرس: این توانایی شامل شناخت استرسهای مختلف زندگی و تأثیر آن بر فرد است. شناسایی منابع استرس و نحوهی تأثیرگذاری آن بر انسان فرد را قادر میسازد تا با اعمال و موضعگیریهای خود، فشار و استرس را کاهش دهد. نوری قاسمآبادی و محمد خانی؛(1379)
